Posibilitar a transición ecosocial que o noso planeta precisa require cuestionar o pensamento económico hexemónico, reivindicando unha economía real ao servizo das persoas e do planeta, así como promovendo unha xeración sustentable e un repartición xusta da riqueza.

A Economía Solidaria propón unha consideración alternativa e integral do concepto de riqueza, ademais de reclamar a súa distribución de modo corresponsable. Así, entendemos a riqueza como o conxunto de elementos materiais, sociais, culturais e naturais que determinan a capacidade dunha comunidade de atender as necesidades dos seus integrantes no curto, medio e longo prazo.

Así, a súa xusta xeración, distribución e conservación convértese nunha estratexia colectiva necesaria para a reprodución e a sustentabilidade da vida. Ao mesmo tempo, implica resignificar o uso e o valor do diñeiro como un instrumento para unha economía de base comunitaria que nos permita construír sociedades equitativas, inclusivas e autónomas. 

Asumimos o carácter colectivo da práctica económica e incorporamos, por iso, un conxunto de tradicións asociativas que, como o cooperativismo, as organizacións sen ánimo de lucro, o comercio xusto, a economía dos coidados ou as finanzas éticas, xeran e distribúen esa riqueza de carácter integral a través de iniciativas autónomas e sustentables.

A xeración e xusta distribución da riqueza permite promover un impacto social e económico no territorio que favorece o bo vivir, a través do despregamento de circuítos que contribúen á construción de modelos socioeconómicos máis xustos e sustentables. Posibilita, así mesmo, a xeración de traballos socialmente necesarios, inclusivos e de calidade, ao servizo das necesidades das persoas.

Este principio demanda ás organizacións da Economía Solidaria que recoñezan a dimensión económica da súa actividade e acepten a responsabilidade que implica na xeración, reinvestimento e distribución dos seus excedentes. Para facelo, promóvese un uso responsable e unha xusta distribución dos devanditos excedentes que permita, dunha banda, satisfacer as necesidades materiais e socioculturais das persoas a través dunha retribución xusta e un ambiente sociolaboral compatible cos proxectos de vida. Doutra banda, permite consolidar a estrutura financeira da organización como garantía para a súa autonomía e sustentabilidade. Por último, contribúe a xerar circuítos de financiamento propios da Economía Solidaria e ao servizo da transformación ecosocial.

Así mesmo, interpela as persoas e institucións sociais sobre a promoción dun consumo crítico, consciente e transformador, así como unha educación económica e financeira en sintonía cos valores da solidariedade e a xustiza social.